این نتیجه گیری محققانی است که هشت سال صرف ردیابی حدود ۱۳۰۰۰ آمریکایی بالای ۵۰ سال کردند.
مطالعه جدید نشان داد افرادی که زندگی خود را هدفمند میدانستند، حدود ۱۵ درصد در معرض خطر مرگ به هر دلیلی در طول دوره ردیابی بودند. این رقم در میان شرکتکنندگانی که پایینترین سطح هدفمندی را داشتند به ۳۷ درصد رسید.
«کویچیرو شیبا»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه بوستون، گفت: «هدفمندی در زندگی در قالب میزانی که افراد زندگی خود را دارای حس جهتگیری و اهداف میدانند، تعریف میشود.»
او خاطرنشان کرد که احساس هدفمندی بیشتر با خطر کمتر مرگ زودرس در میان مردم از هر نژاد و قومیتی مرتبط است.
محققان دریافتند که این ارتباط هم در مردان و هم در زنان دیده میشود، اگرچه مزایای محافظتی در مردان تا حدودی ضعیفتر بود.
برای این مطالعه، بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ از شرکتکنندگان خواسته شد تا بر اساس یک پرسشنامه استاندارد، نشان دهند که زندگیشان چقدر هدفمند است. سپس آنها را به عنوان دارای حس هدفمندی “کم”، “متوسط-کم”، “متوسط به بالا” یا “بالا” طبقه بندی کردند. مرگ افراد در طول هشت سال آینده پیگیری شد.
با افزایش سطح هدفمندی، خطر مرگ در طی این دوره، چه در اثر سکته، سرطان، دیابت، فشار خون بالا و / یا بیماری ریوی کاهش یافت.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که چندین عامل بر میزان گزارش یک فرد دارای هدف قوی تأثیر میگذارد.
داشتن پول بیشتر، داشتن سلامت جسمی و روانی بهتر، و سن کمتر در شروع مطالعه، همگی با گزارش یک هدف بزرگتر در شروع مطالعه مرتبط بودند.
به گفته محققان، افرادی که اهداف و برنامههای روشنی دارند، با انتظارات و پیشبینیهایی به آینده نگاه میکنند که برایشان معنادار است. این امر به افراد انگیزه میدهد که مراقب سلامت جسمی و روانی خود باشند تا در نهایت بتوانند از ثمره زحمات خود لذت ببرند.