موسی احمدی، درباره کاهش سهمیه بنزین عنوان کرد: در ارتباط با وضعیت بنزین تا الان نه از طریق دولت و نه از طریق کمیسیون تصمیم خاصی اتخاذ نشده است و روند قضیه مانند سابق است.
رئیس کمیسیون انرژی ادامه داد: در حال حاضر که مصرفکنندگان امکان استفاده از ۶۰ لیتر را دارند و جایی هم که ضرورت داشته باشد از کارتهایی که در جایگاه است، استفاده میکنند. منتها بحث این است که الان که هر راننده و یا یک وسیله نقلیه که کارت سوخت دارد از کارت سوخت خود استفاده کند و اگر ضرورت پیدا کرد، از کارت سوخت جایگاهها استفاده کند.
وی تاکید کرد: هیچ تصمیمی در رابطه با کم کردن و یا زیاد کردن یا افزایش قیمت بنزین تا این لحظه که با شما صحبت میکنم، گرفته نشده است.
احمدی درباره بهینهسازی مصرف سوخت و انرژی در کشور گفت: در کمیسیون انرژی یکی از موضوعات بسیار مهمی که در دستور کارمان قرار دادیم بحث بهینهسازی است، چون خود من اعتقاد دارم که برای رفع ناترازی باید از ۳ طریق اقدام کنیم، نخست بحث سیاست قیمتی است، دیگری بحث سیاست افزایش تولید است و دست آخر هم بحث بهینه سازی است.
وی با بیان اینکه بهینهسازی بسیار مهم است، عنوان کرد: ما جلسات متعددی پیرامون بهینهسازی با رئیس قوه قضائیه داشتیم و مسائلی را مطرح کردیم، خوشبختانه رئیس قوه قضائیه دستوراتی دادند. شنبه گذشته هم با معاون اول قوه قضائیه با حضور کل معاونین رئیس قوه، دادستان کل کشور و وزیر نیرو جلسه خوبی داشتیم، در این فضا واقعا در حال پیشروی هستیم.
رئیس کمیسیون انرژی تاکید کرد: سیاست خود رئیس مجلس هم بر این است که باتوجه به برنامه توسعه هفتم و احکامی که وجود دارد، بتوانیم راهکارهای در بحث بهینه سازی پیدا کنیم.
وی یادآور شد: رئیس سازمان بهینه سازی وزارت نفت هم تغییر کرده است، یکی از همکاران ما به آنجا رفته است از ایشان دعوت کردهایم به کمیسیون انرژی بیایند و گزارش جامع و برنامه آینده خود را تشریح کند و به ما هم بدهند تا ما هم به ایشان کمک کنیم.
احمدی تاکید کرد: بحث بهینهسازی بسیار مهم است؛ پیگیر این هستیم تا منابعی که گرفته میشود در مصارفی که مشخص شده است، خرج و هزینه شود. از دیگر اقدامات در زمینه بهینهسازی این است که از شرکتهای خصوصی حمایت کنیم که در این مسئله ورود پیدا کنند تا جلوی هدررفت انرژی گرفته شود.
وی اظهار داشت: یکی از بحثهایی که ما در حال حاضر داریم این است که در بحث آب ما حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد هدر رفت آب داریم اما اگر بتوانیم جلوی این هدررفت را بگیریم، هم نیاز به تولید را رفع کردهایم و هم این بخش را ارتقا میدهیم. نگاه ما بر این است وزارتخانهها برنامه، مشکلات و موانعشان را بگویند و در این راستا آنها را حل کنیم.
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران اعلام کرد که بدون تغییر در سهمیه بنزین ماهانه کارت هوشمند سوخت خودروها، دفعات روزانه برداشت بنزین از کارت خودروهای شخصی ۲ بار در روز و سقف برداشت در هر روز جمعاً معادل ۱۰۰ لیتر (۵۰ لیتر در هربار سوختگیری) است.
در ضمن سقف برداشت از کارت سوخت اضطراری بنزین جایگاهها بدون تغییر، مطابق روال پیشین است.
در شرایط فعلی، هر چقدر بر میزان تولید و واردات اضافه میکنیم، مصرف نیز افزایش می یابد. امکان ادامه روند فعلی وجود ندارد و باید چاره اندیشی ای در این حوزه داشته باشیم.
مرکز پژوهش های مجلس طرحی را با عنوان اختصاص سهمیه بنزین به نفر مطرح کرده است که می تواند زمینه ای برای توزیع عادلانه یارانه بنزین باشد و به کنترل مصرف نیز کمک کند. به زعم بسیاری، اجرای این طرح با کار کارشناسی دقیق و حسابشده می تواند به حل و فصل مشکلات کشور در حوزه بنزین بیانجامد.
مرتضی عزتی گفت: «در بحث قیمتها، در ایران با یک مشکل فرهنگی مواجهیم که توسط عدهای خاص ایجاد شده است. این افراد، بخل و حسادت را در جامعه اشاعه میدهند. این، یک ویژگی بداخلاقیست که متاسفانه توسط گروههایی در جامعه توسعه داده میشود. این طرز فکر میگوید اگر یک شخص در جامعه ثروتمند است باید به هر شیوهای شده از او ثروتش را گرفت. متاسفانه این خصلت ناپسندی است که نه اخلاقی، نه شرعی و نه دینی است و به عبارتی از هیچ جهت، قابل قبول نیست. متاسفانه این طرز فکر توسط برخی افراد که در پستهای کلیدی حضور داشتند ترویج و توسعه داده شد و اتفاقا همین موضوع هم نشان میدهد که این افراد در حد و اندازه جایگاهی که در آن قرار داشتند، نبودند. هم اکنون، پروندههای واردات هم به همین شکل است. درواقع برخی میگویند اگر قرار است یک شخص هزینه کند و ماشین خوب خارجی سوار شود، بهتر است یک و نیم برابر پول ماشین را از او بگیریم. این یک خصلت ناپسند اخلاقیست که بخواهیم به هر که پولدار است ضربه بزنیم و این رفتار موجب میشود که افراد در جامعه دورویی را توسعه دهند و آنها که واقعا ثروتمندند با ظاهری مستمند در انظار عمومی ظاهر شوند که همین موضوع برای جامعه بسیار بد است.»
وی افزود: «چرا باید در جامعه این فرهنگ را رواج دهیم که دارا بودن مذموم است؟ اتفاقا باید شرایطی را ایجاد کنیم که به توانمند بودن و دارا بودن مردم افتخار کنیماز ابتدای انقلاب این فرهنگ رواج یافت ولی در دهه ۱۳۷۰ کاهش یافت، حالا دوباره حدود ۲ دهه است که عدهای در این مسیر افتادهاند که بگویند دارا بودن ناپسند است. این طرز فکر نه فقط به لحاظ فرهنگی ایراد دارد، بلکه به لحاظ اقتصادی هم عواقب منفی زیادی دارد. یکی از آثار زیانبار این وضعیت این است که افراد میترسند داراییهای واقعی خود را اعلام کنند. این وضعیت مساویست که با کاهش شفافیت اقتصادی در جامعه. نکته منفی دیگر این است که این شرایط باعث میشود افراد، تمایل خود را برای سرمایه گذاری و خلق ثروت از دست بدهند،در نتیجه کشور از سرمایه گذاریهای بزرگ محروم می شود. نتیجه این سرمایه ستیزی فرار سرمایه، کاهش تولید و رشد فقر است. همان چیزی که امروز در ایران شاهد آن هستیم. در چنین شرایطی افراد تنبل، کم کار و کم صلاحیتی که توانایی سیر کردن شکم خود را ندارند، طلبکار می شوند و افراد توانمندی که می توانند هم خود را اداره کنند و هم کارآفرین باشند و در جامعه تاثیر مثبت بگذارند، تخطئه می شوند. این فرهنگ فقیرپروری و سرمایه ستیزی آسیب های شدیدی به اقتصاد کشور زده است. بسیاری از آنهایی که قدرت اقتصادی دارند، قدرت کارآفرینی دارند و می توانند سرمایه گذار و خالق ثروت باشند را از کشور فراری داده ایم.