روانشاسی شخصیت | اگر این ویژگی ها را دارید یک مادر سمی هستید!

روانشاسی شخصیت: امروزه مادران سمی زیادی در پیرامون ما هستند و متاسفانه تعداد زیادی از آنها حتی نمی‌دانند که جزو مادران سمی حساب می‌شوند. رفتار مادران سمی ناشی از ویژگی‌های شخصیتی آنها است. مادران سمی معمولا زنان قوی و مسلطی هستند که به نظر می‌آید نیاز دارند همه چیز را تحت کنترل بگیرند.


امروزه مادران سمی زیادی در پیرامون ما هستند و متاسفانه تعداد زیادی از آنها حتی نمی‌دانند که جزو مادران سمی حساب می‌شوند. رفتار مادران سمی ناشی از ویژگی‌های شخصیتی آنها است. مادران سمی معمولا زنان قوی و مسلطی هستند که به نظر می‌آید نیاز دارند همه چیز را تحت کنترل بگیرند.

روانشناسی شخصیت عبارت است از علمی که به بررسی و تحلیل شخصیت انسان می‌پردازد.روانشناسی شخصیت یکی از مهم‌ترین مسائل روانشناسی است و لذا تحت بررسی‌های مختلف قرار گرفته است. در روانشناسی شخصیت تئوری پنج عاملی است. این تئوری می‌گوید که پنج عامل اصلی، شامل همبستگی، رفاه‌مندی، رویایی بودن، پشتکار و پا کشیدگی هستند. برخی از روانشناسان با تمرکز بر روانشناسی شخصیت، مثل فروید، اعتقاد دارند که تمامی اعمال انسان از طریق ناخودآگاه انجام می‌شوند. به علاوه، مؤلفه‌هایی مانند شهرت شخصیت، عزت نفس، خودشناسی و ارزشمندی نیز در روانشناسی شخصیت به بررسی و تحلیل می‌پردازند.

امروزه مادران سمی زیادی در پیرامون ما هستند و متاسفانه تعداد زیادی از آنها حتی نمی‌دانند که جزو مادران سمی حساب می‌شوند. رفتار مادران سمی ناشی از ویژگی‌های شخصیتی آنها است. مادران سمی معمولا زنان قوی و مسلطی هستند که به نظر می‌آید نیاز دارند همه چیز را تحت کنترل بگیرند.

مادران سمی تصور می‌کنند که ابراز احساسات علامت ضعف است و ترجیح می‌دهند یک فاصله عاطفی جدی را حفظ کنند. مادران سمی معمولا مادران خودشیفته‌ای هستند که به‌شدت روی خود تمرکز داشته و یک نگرش منفی نسبت به جهان دارند.

آنها تمایل دارند که همه چیز را تحت کنترل داشته باشند، بیش از حد حمایت کنند و اجازه نمی‌دهند که فرزندانشان به رشد شخصیتی برسند. در ادامه بیشتر در خصوص ویژگی‌های شخصیتی مادران سمی صحبت می‌کنیم.

مادران سمی افراد کنترل‌گری هستند

مادر سمی فردی است که باید همه چیز را در تمام جوانب زندگی تحت کنترل داشته باشد. بنابراین طبق عادت هر آنچه مربوط به زندگی فرزندش نیز باشد را کنترل می‌کند. البته کنترل‌گری شیوه او برای ابراز عشق و علاقه به دیگران است. بنابراین این رفتار را مثبت و لازمه ارتباط با فرزندش می‌داند. این مادران زمانی که می‌بینند فرزندشان تصمیمی غیر از خواسته آنها می‌گیرد عصبانی می‌شوند.

مادر سمی به فرزندان خود احساس گناه می‌دهد

مادر سمی زمانی که با استقلال‌طلبی فرزندش مواجه می‌شود آزرده‌خاطر شده و از طرد شدن توسط فرزندش شکایت می‌کند. به این ترتیب موفق می‌شود به فرزندان خود احساس گناه دهد تا آنها از ترس ناراحتی مادر، رفتار خود را تغییر دهند. در چنین خانواده‌ای فرزندان کارهایی را انجام می‌دهند که به دور از نظر و خواست خودشان است. این مادرها با «ننه من غریبم بازی» از فرزندان خود باجگیری عاطفی کرده و همه چیز را به نفع خود مصادره می‌کنند.

مادران سمی باید در مرکز توجه باشد

مادر سمی می‌خواهد همیشه در مرکز توجه قرار بگیرد. بنابراین از یک طرف می‌خواهد فرزندش در کاری که می‌کند موفق باشد اما از طرف دیگر نمی‌خواهد فرزندش در هیچ زمینه‌ای از او پیشی بگیرد. به این ترتیب که او می‌گوید فرزندش باید در زندگی موفق شود و به دنبال رویاهایش برود اما در عین حال نباید در کارها از او پیشی بگیرد چون در این صورت در مرکز توجه قرار نخواهد داشت. در این راه حتی اگر لازم باشد خود را به مریضی می‌زند یا از بیماری‌های احتمالی خود استفاده می‌کند تا فرزندش دائما به او توجه کند. بنابراین معمولا از مظلوم‌نمایی و جلب ترحم برای رسیدن به آنچه درست می‌پندارد استفاده می‌کند.

بیش از حد اقتدارگراست

از نظر مادر سمی همه چیز باید مطابق نظر و معیارهای او انجام شود. مادر سمی نمی‌پذیرد که فرزندش نظر یا انتخاب دیگری داشته باشد. در اغلب موارد زمانی که کودکان بزرگ می‌شوند، مادران سمی همچنان به کار خود ادامه داده و نظر خود را در انتخاب شریک زندگی فرزندشان نیز تحمیل می‌کنند. بنابراین اگر فرزند بخواهد با نظر مادر مخالفت کند و مستقل‌تر وارد عمل شود آتش بحث و دعوا شعله‌ور می‌شود.

چه کنیم تا سمی نباشیم؟

حتی اگر یک مادر سمی هستید، بدانید که می‌توانید خودتان را تغییر دهید. لازم است که شیوه رفتاری که با فرزندتان دارید را تغییر دهید و این مسئله جز با کنترل بیشتر خود، بهبود مهارت‌های اجتماعی و ایجاد ارتباط درست به‌جای رفتارهای پرخاشگرانه ممکن نخواهد بود. به قول معروف کسی که بخواهد کاری انجام دهد راهش را پیدا می‌کند اما کسی که نخواهد، بهانه‌ای می‌تراشد. در همه حال و در همه شرایط این نکات را در نظر داشته باشید:

شما مادر او هستید نه دوست او.

شما مادر او هستید نه دخترش.

فرزندتان در رقابت با شما نیست و شما در رقابت با او نیستید.

نیازی نیست روی همه چیز کنترل داشته باشید.

هیچ‌گاه از باجگیری عاطفی و «ننه من غریبم بازی» استفاده نکنید.

به جای اینکه فقط بشنوید به حرف‌های او گوش دهید.

انعطاف‌پذیرتر باشید.

یاد بگیرید که بخندید.

نقدپذیری و انتقاد از خود را تمرین کنید.

در نتیجه رعایت این نکات ریز، از زندگی خود لذت خواهید برد و با اعضای خانواده و حلقه دوستانتان احساس نزدیکی بیشتری خواهید داشت. همچنین با شروع این روند تغییر مثبت به مادر مهربان‌تری تبدیل می‌شوید که زندگی را برای دیگران خوشایند می‌کند.

منبع: سایت سلامت

نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید