روانشناسی رابطه علمی است که به بررسی رفتارها و تعاملات انسانها در روابط بین فردی میپردازد. روانشناسی رابطه به بررسی عواملی مانند عشق، احساسات، ارتباطات و مشکلات روابط میان افراد میپردازد و برای بهبود روابط میان افراد کمک میکند. در ادامه به برخی از مباحث مهم در روانشناسی رابطه پرداخته خواهد شد.یکی از مفاهیم اساسی در روانشناسی رابطه، الزامات و نیازهای انسانی است. انسانها با تمامیت ژنتیکی به دنیا میآیند و از اتکای به دیگران به منظور تأمین نیازهای روانی، عاطفی و اجتماعی خود نیازمند هستند.در ادامه با بروز ترین مشکلات در روانشناسی رابطه می پردازیم.
اول چه کسی میگوید دوستت دارم ؟ دوستت دارم را بر زبان جاری ساختن نشان دهنده تعهد پایدار در رابطه است.
مطالعات نشان داده است آقایان اول میگویند دوستت دارم ؟ اما چرا آقایان اول میگویند دوستت دارم ؟ وقتی خانه را به قصد دانشگاه ترک کردم، پدرم مرا کنار کشید و با لحنی سختگیرانه به من گفت: «هرگز برای لذت خودت به هیچ دختری نگو که دوستش داری.»
توصیه خوبی بود و من آن را آویزه گوشم کردم. پدرم میدانست که گفتن «دوستت دارم» نشان دهنده تعهد پایدار در رابطه است.
همچنین او میدانست که زنان بیشتر از مردان به نشانهای از تعهد قبل از موافقت برای رابطه جنسی نیاز دارند.
اگر هر دو مورد درست باشد (مطالعات نشان میدهند که درست است) ممکن است مردان در سراسر جهان بیشتر از زنان این سه کلمه مهم را بیان کنند. چرا؟
زیرا اعتراف به عشق باعث تشدید صمیمیت جنسی میشود و مردان معمولاً بیش از زنان مشتاق «انجام آن» هستند.
در سال 2011، تیمی از دانشمندان علوم رفتاری به رهبری جاشوا آکرمن (Joshua Ackerman) در دانشگاه MIT نتایج اعترافات عاشقانه را بر اساس شش مطالعه بررسی کردند. در یک مطالعه، محققان دریافتند که هم مردان و هم زنان معتقدند زنان اولین کسانی هستند که می گویند “دوستت دارم”، اما باورهای آنها با واقعیتهای عاشقانه مطابقت نداشت.
در دو مطالعه دیگر، که یکی بر رابطه قدیمی و دیگری بر رابطه تازه تمرکز داشت، مردان بیشتر از زنان ابتدا به عشق خود اعتراف کردند.
با این حال، مطالعه دیگری نشان داد که مردان ابتدا به طور متوسط شش هفته قبل از زنان به ابراز احساسات عشقی خود فکر کردند. به عبارت دیگر، عموماً مردان نه تنها اولین کسانی بودند که گفتند “دوستت دارم”، بلکه اولین کسانی بودند که به گفتن آن فکر کردند!
یافتههای این مطالعات، روی همرفته، نشان میدهد که «مردان اغلب ابتکار عمل را در ارتقای روابط عاشقانه به دست میگیرند تا هزینههای از دست دادن فرصت بالقوه جفتگیری کمهزینه را متحمل نشوند».
از نظر تکاملی، مردان زمانی که نتوانند از فرصت جفتگیری گاه به گاه حداکثر استفاده را ببرند، آمادگی باروری خود را کاهش میدهند.
مطالعات آکرمن و همکارانش باورها و رفتارهای خود گزارش شده دانشجویان دانشگاه و اعضای جامعه در ایالات متحده را که ممکن است نماینده مردم در جاهای دیگر باشند یا نباشند، مورد بررسی قرار داد.
برای بدست آوردن تصویری کاملتر، روانشناس کریستوفر واتکینز (Christopher Watkins) در دانشگاه آبرتای (Abertay University) یک تیم بین المللی از محققان را برای بررسی اعترافات عاشقانه در هفت کشور مختلف شامل استرالیا، برزیل، شیلی، کلمبیا، فرانسه، لهستان و بریتانیا تشکیل داد.
واتکینز و تیمش ۹۷۰ شرکتکننده (۲۵۱ مرد و ۷۱۹ زن، با میانگین سنی ۳۴ سال) را برای تکمیل پرسشنامه اعترافات عاشقانه به صورت آنلاین به کار گرفتند.
برای واجد شرایط بودن، شرکتکنندگان باید ۱۸ سال یا بیشتر میبودند و میتوانستند رابطه فعلی یا گذشتهای را که در آن هر دو طرف حداقل یک بار گفته بودند «دوستت دارم» را توصیف کنند.
در هر هفت کشور، مردان و زنان گفتند که مردها بیشتر احتمال دارد اول بگویند «دوستت دارم». در فرانسه، ۵۹ درصد از شرکت کنندگان گفتند که مردان برای اولین بار به عشق خود اعتراف کردند.
در شیلی، ۸۱ درصد از شرکت کنندگان همین موضوع را گزارش کردند و در پنج کشور دیگر درصد تایید کنندگان بین ۶۲ تا ۷۹ درصد متغیر بود.
همه اینها شواهد قوی برای وجود “سوگیری اعتراف مرد” است.
با این حال، قبل از اینکه به این نتیجه برسیم که این پدیده جهانی است، باید دو محدودیت روش شناختی برای مطالعه انجام شده توسط واتکینز و همکارانش را در نظر بگیریم.
اول، تعداد پاسخدهندگان در پنج کشور از هفت کشور مورد مطالعه کمتر بود. به طور کلی، ما به یافته های نمونه های بزرگ ایمان بیشتری داریم.
دوم، هر هفت کشور مورد مطالعه بخشی از جهان غرب در نظر گرفته می شوند و روابط عاشقانه در آن قاره ها ممکن است به شکل متفاوتی گسترش یابند.
در مجموع، شواهد موجود نشان می دهد که مردان (شاید در همه جا) احتمال بیشتری دارد که اول بگویند “دوستت دارم”. بیشتر این اعترافات اولیه عاشقانه احتمالاً واقعی هستند، اگرچه هشدار جدی پدرم یادآور این است که در برخی شرایط، مردانی که این سه کلمه کوچک را به زبان میآورند با خود چه فکری میکنند… خوب، میدانید.