اخیرا برخی بانکها پیامکهایی به افراد با عنوان «ثبت نام در طرح فروش ایران خودرو با تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانی قرض الحسنه و بدون ضامن» ارسال کردهاند. این بانکها در تبلیغات خود نوشتهاند که افراد میتوانند با ۱۳۰ میلیون تومان مانده و اختصاص ۱۰۰ میلیون تومان اعتبار به حساب مشتری از طرف بانک برای وکالتی شدن حساب خود اقدام کنند.
ختصاص ۱۰۰ میلیون تومان به خرید خودرو از طرف این بانکها در حالیست که آنها همواره برای پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری به کمبود منابع قرض الحسنه استناد میکنند.
روز گذشته قائم مقام بانک مرکزی، اصغر ابوالحسنی اعلام کرد که از ابتدای سال جاری تا بیستم مردادماه امسال بالغ بر ۱۴.۳ همت تسهیلات فرزندآوری از سوی شبکه بانکی به متقاضیان پرداخت شده است که این رقم، «نسبت به تکلیف تعیین شده برای شبکه بانکی در مدت مربوطه حدود چهار همت عقب ماندگی دارد».
همچنین در حال حاضر حدود ۳۰۰ هزار نفره وام ازدواج قرار دارند و کسانی هم که برای ثبت نام این وام به سامانه مراجعه میکنند اصلاً امکان ثبت نام ندارند.
چند روز پیش مدیر کل عملیات پولی و اعتباری بانک مرکزی، محمد نادعلی در یک گفتگوی تلویزیونی درباره علت طولانی شدن صف وام ازدواج و رسیدن اون به ۳۰۰ هزار نفر گفت: علت این است که سقف فردی وام ازدواج متناسب با آن منابعی که بانکها بعنوان قرض الحسنه تجهیز میکنند رشد پیدا نکرده است.
او به توان بانکها در این زمینه اشاره کرد و گفت که توان بانکها بیشتر از ۳۰۰ همت نیست و این ۳۰۰ همت، ۲۰۰ همت آن برای ازدواج است و ۱۰۰ همت هم برای اشتغال، برای همین این صف طبیعی است.
لزوم پاسخگویی بانک مرکزی در قبال تخلف بانکها
پیش از این بانک مرکزی در زمان تصویب بودجه نیز اعلام کرده بود که توان بانکها برای پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری بیشتر از ۲۰۰ همت نیست به همین دلیل با نامه نگاری با مجمع تشخیص مصلحت نظام سقف ۳۰۰ همتی این تسهیلات در بودجه مصوب مجلس را به ۲۰۰ همت کاهش داد.
در این شرایط بانک مرکزی باید پاسخگو باشد که اگر بانکها توان پرداخت وام ازدواج که با آن مشکل بسیاری از جوانان حل میشود ندارند چگونه میتوانند به هر متقاضی ۱۰۰ همت وام قرض الحسنه پرداخت کنند.
بانکها منابع تسهیلات را که خود ادعا میکنند قرض الحسنه است از کجا تامین کردهاند؟ آیا بانکها در حال تخلف هستند و منابع قرض الحسنه را کمتر اعلام کردهاند؟ یا قرار است از قدرت خلق پول خود استفاده کنند و منابع را خلق کنند؟
آیا بانک مرکزی به اندازه کافی روی بانکها نظارت ندارد که آنها میتوانند راحت اولویتهای اساسی را دور بزنند؟