e-3008 را میتوان یک بهروزرسانی قابلپیشی اما درست قلمداد کرد. مدل بنزینی این خودرو ظاهر خوبی داشت، از کابین مناسبی برخوردار بود و رانندگی قابلقبولی را ارائه میداد؛ خوشبختانه همین ویژگیها به برادر برقی آن هم رسیده است. پژو ۳۰۰۸ در سه نسخه EV، هیبریدی و پلاگین هیبریدی عرضه میشود که در ادامه به بررسی تمام برقی آن میپردازیم. با این انتخاب، e-3008 در برابر رقبایی چون تسلا مدل Y، ولوو EX40، فولکسواگن ID.4، رنو سینیک، هیوندای کنا برقی، هیوندای آیونیک، کیا EV6، نیسان آریا، تویوتا bZ4X و… قرار میگیرد که هر یک ویژگیهای منحصربهفرد خود را دارند.
اعداد و ارقام ارائه شده توسط پژو وعده خودرویی جدی را میدهند. e-3008 با دو باتری عرضه میشود. نمونه اول به یک بسته ۷۳ کیلووات ساعتی مجهز شده که باتوجه به چرخه رانندگی WLPT توان پیمایش ۵۲۱ کیلومتر را دارد. نسخه بزرگتر که با باتری قدرتمندتر ۷۳ کیلووات ساعتی ارائه میشود، رانندهاش را با هر بار شارژ کامل تا ۶۷۵ کیلومتر پشتیبانی میکند. میبینیم هر چند باتریها خیلی بزرگ نیستند اما عملکرد بهینهای دارند. حداکثر سرعت شارژ برابر ۱۶۰ کیلووات اعلام شده که میتواند درصورت استفاده از شارژر منطبق، باتری را درعرض نیم ساعت از ۳۰ به ۸۰ درصد برساند؛ یعنی متوسط سرعت شارژ ۸۷ کیلووات.
نسخه EV تماما جدید است؛ از بدنه، پلتفرم، سیتسم تعلیق گرفته تا کابین و سیستمهای داخلی نرمافزاری آن. با این وجود پژو ریسک کاری خود را درک کرده و میداند که برای موفقیت، نیازمند تداوم در ارائه کیفیت است؛ بنابراین از طراحی e-3008 غافل نشده و به بهترین شکل آن را آراسته است. مهمترین تغییر این مدل در مقایسه با نسل گذشته، فرم کوپه صندوق محسوب میشود که نیروی عمودی بخش عقب را کاهش داده و به افزایش راندمان باتری کمک میکند.
پلتفرم این خودرو زیر سایه سیاست استلانتیس توسعه پیدا کرده که از آن در واکسهال گرندلند، پژو ۵۰۰۸ و حتی ۵۰۸ استفاده میکند. گستره خودروهای متصل به این پلتفرم آنقدر وسیع است که مدلهای اسپرتی چون جایگزین آلفارومئو جولیا یا شاسیبلند جیپ ریکان را پوشش میدهد. البته مهندس ارشد پروژه e-3008 میگوید که پژو برای سه نسخه برقی، پلاگینهیبریدی و هیبریدی سه پلتفرم جداگانه را استفاده میکند که همه به از یک بدنه بیرونی سود میبرند. بهجز بدنه و کابین، تنها قاب تصادف و فنربندی جلو این نسخهها با هم یکسان است و باقی بخشها شامل زیرقاب و قسمتهای عقب متفاوت هستند.
پژو در زمینه طراحی فضا کارش را بهخوبی انجام داده و e-3008 را در اندازه نسل پیشین تولید کرده است. بنابراین فضای پای سرنشینان عقب همچنان با مشکل کمبود فضا دستوپنجه نرم میکند اما فضای صندوق زیاد، آن را برای یک خانواده کوچک جبران میکند. نمایشگر ۲۱ اینچی یکپارچه پشت فرمان و کلیدهای لمسی آن از آخرین نسخه سیستم «i-cockpit» پژو استفاده میکنند؛ سیستمی که اتفاقا کاربری راحت و آسانی دارد. میانبرهای بخش اطلاعات-سرگرمی قابلیت شخصیسازی دارند و پس از راهاندازی اولیه مفید واقع میشوند.
تجربه سواری e-3008 روان، یکدست، دقیق، بدون سراسیمگی و قوی است اما چندان الهامبخش نیست؛ دلیل آن هم وزن بالای این شاسیبلند است. وزن بالا باعث شده تا پاسخ فرمان درست اما فاقد ارتباط کافی با سطح جاده باشد. سیستم کمکی فرمان هم مزید بر علت میشود تا بازخورد راننده از مسیر کمتر از همیشه باشد. خودرو با خشونت به پیچها ورود میکند و با گذر از چالههای راه، حالتی شناور به خود میگیرد. با این وجود شتاب مناسبی دارد.
مهندسان پژو میگویند بهدلیل استفاده از پلتفرم شاسیبلندهای آفرود ۷ سرنشینی در این خودرو، سیستم فنربندی و شاسی قویتر و سنگینتر از حالت عادی هستند. بنابراین وزن خالص سبکترین نسخه e-3008 برابر ۲,۱۰۰ کیلوگرم است. در مقام مقایسه، رنو سنیک که اتفاقا فضای بیشتری هم دارد، ۲۵ درصد سبکوزنتر طراحی شده است. پژو مشکل وزن را درک کرده و برای جبران آن، امکان یدککشی تریلر تا وزن ۱,۳۵۰ کیلوگرم را برای مالکان e-3008 تدارک دیده است. از آنجا که تاثیر آیرودینامیک بر مصرف خودروهای برقی بیشتر از تاثیر وزن آنها ارزیابی میشود، پژو راه نخست را انتخاب کرده است.
e-3008 در با قیمت پایه ۴۵,۸۵۰ پوند در انگلستان به فروش میرسد. خودرویی که انقلابی نیست اما از کابینی زیبا، سواری معقول و راندمان مناسب و معمولی سود میبرد. اگر خانوادهای فضای بیشتری برای سرنشینان عقب بخواهد، باید شرکتهای دیگر مراجعه کند. کیفیت ادوات داخلی مناسب است و هرچند پاسخ فرمان گاهی باعث دلزدگی میشود اما قابلاطمینان است و میتوان برای پیمایش مسیرهای طولانی روی آن حساب کرد. آیا پژو با تصمیمات منحصربهفردش میتواند e-3008 را به بنچمارک شاسیبلندهای متوسط تبدیل کند؟
پدال