کمک بلاعوض دولت به مددجویان کمیته امداد و بهزیستی | خبر خوش برای مددجویان بهزیستی و کمیته امداد

مجتبی احمدلو در  با اشاره به حمایت کمیته امداد از مددجویان دارای بیماری خاص و صعب‌العلاج، اظهار کرد: از ابتدای تأسیس کمیته امداد، این نهاد علاوه بر انواع خدمات به مددجویان خود، در حوزه بهداشت، درمان و بیمه خدمات متنوعی را ارائه کرده است، به خصوص بعد از تاسیس معاونت و اداره کل بهداشت، درمان و بیمه در کمیته امداد، به صورت تخصصی‌تر به این موضوع پرداخته شده است، به گونه‌ای که کمک به بیماران خاص و صعب العلاج نیز با اولویت در دستور کار قرار گرفت و به دنبال آن شناسایی این افراد در سیستم‌های کمیته امداد تکمیل‌ شد.

وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۱ دولت با تصویب مجلس شورای اسلامی، صندوق حمایت از بیماران خاص و صعب‌العلاج را در سازمان بیمه سلامت تاسیس و درنهایت نیمه دوم همان سال با منابع مالی به میزان ۵ همت آغاز به کار کرد.

به گفته احمدلو، تاکنون سازمان بیمه سلامت با هماهنگی معاونت درمان وزارت بهداشت بیش از ۱۱۳ نوع بیماری را شناسایی و سازمان‌های بیمه‌گر را ملزم به نشان‌دار کردن آن کرده است.

مدیرکل بهداشت، بیمه‌های اجتماعی و درمان کمیته امداد با بیان اینکه اعتبارات این صندوق در سال ۱۴۰۲ به ۷ همت و در سال ۱۴۰۳ به ۹ همت افزایش یافت، تصریح کرد: در اوایل تاسیس این صندوق، به دلیل عدم تکمیل بستر نرم‌افزاری و شناسایی، بیماران ابتدا هزینه‌های خود را پرداخت و سپس در قالب خسارت از سازمان بیمه سلامت یا سازمان‌های بیمه‌گر خود مبالغ را دریافت می‌کردند اما طی سال گذشته بیمه سلامت برای حدود ۵۵ نوع بیماری که دارای فراوانی بیشتری هستند سهم صندوق را هنگام دریافت خدمت از صورتحساب بیمار کسر می‌کند تا بیماران خدمات را راحت‌تر دریافت کنند و ناچار نشوند اسناد درمانی برای دریافت خسارت تحویل بیمه دهند.

بنابر اظهارات احمدلو، تا ۹۵ درصد اعتبارات صندوق به صورت سیستمی هنگام دریافت خدمت محاسبه و لحاظ می‌شود و ۵ درصد نیز به صورت خسارت مساعدت می‌شود.

وی در ادامه به ارائه آماری از جمعیت مددجویان تحت پوشش دارای بیماری خاص اشاره کرد و گفت: ۸۶ هزار و ۸۸۵ نفر از بیماران تحت پوشش کمیته امداد دچار بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج هستند که بیش از ۳۰ هزار نفر از آنها مشمول لیست بیماری‌های صندوق بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج شده‌اند؛ از میان این ۸۶ هزار و ۸۸۵ نفر بیمار صعب‌العلاج، ۳۲ هزار و ۶۳۴ نفر زمین‌گیر هستند که هزینه‌های درمان آنها بسیار بالاست و همچنین ۱۵ هزار نفر از این افراد دچار بیماری سرطان هستند.

به گفته مدیرکل بهداشت، بیمه‌های اجتماعی و درمان کمیته امداد، به جز کمک‌های صندوق حمایت از بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج، کمیته امداد طی سال گذشته برای هزینه درمان مددجویان خود ۷۲۲ میلیارد تومان مساعدت کرده که نزدیک به ۳۰۰ میلیارد آن مربوط به بیماران صعب‌العلاج و زمین‌گیر بوده است.

شهرام مبصر، فعال حوزه معلولان و مسئول انجمن تعطیل شده «ساحل امید» می‌گوید: به نظر می‌رسد تمام این اتفاقات حامل یک پیام باشد و آن هم خارج کردن تعداد قابل توجهی از مستمری‌بگیران از چرخه دریافت‌ها است. در واقع دولت برای کاهش هزینه‌های خود قبل از هر چیز به سراغ معلولان آمده است.

او می‌افزاید: گذران زندگی بسیاری از این افراد بسته به همین مستمری است که دریافت می‌کنند. هر چند طی سال‌های اخیر سازمان بهزیستی با تغییر سلیقه‌ای در میزان معلولیت افراد میزان مستمری آنها را کاهش داده است و گویا این روش چندان جوابگو نبوده و حالا به دنبال حذف افراد از چرخه این دریافت‌ها هستند.

مبصر در پاسخ به این سوال که منظور از تغییر سلیقه‌ای در میزان معلولیت چیست، می‌گوید: در بسیار از موارد افرادی را که دارای معلولیت شدید بوده‌اند، با معلولیت معمولی معرفی می‌کنند در حالی که فرد با معلولیت شدید از کار افتاده است و توان کار کردن ندارد. اما وقتی میزان معلولیت معلولی ذکر می‌شود یعنی فرد توانایی کار کردن دارد و همین مساله برای بسیاری از افراد مشکلات عدیده‌ای را به وجود آورده است.

او ادامه می‌دهد: همان‌طور که گفته شد سیاستی پشت قضیه دیر پرداخت کردن مستمری‌ها هم وجود دارد و به احتمال زیاد قرار است برخی افراد از چرخه پرداخت‌ها خارج شوند. اما نکته مهم‌تر این است که هیچ کدام از سازمان‌های مردم‌نهادی که در زمینه معلولان فعالیت می‌کنند به معنای واقعی کلمه مطالبه‌گر نبوده و نیستند.

مبصر دلیل تعطیلی انجمن «ساحل امید» را هم همین مشکلات موجود دانسته و می‌گوید: با این شرایط بهتر است حتی سازمان بهزیستی هم تعطیل شود. سازمانی که نمی‌تواند حقوق حقه مددجویان خود را احقاق کند و بیشتر جنبه تشریفاتی دارد، جز هزینه‌تراشی برای دولت هیچ تاثیر دیگری ندارد.

شهرام مبصر در بخش دیگری از سخنان خود می‌گوید: ای کاش شما سری به گروه های مجازی افراد دارای معلولیت و مستمری‌بگیران بهزیستی بزنید تا بدانید عمق دردی که آنها متحمل می‌شوند چه میزان است. اینکه هیچ حمایت‌کننده واقعی از این جامعه وجود ندارد در حالی که همه ما می‌دانیم هر لحظه ممکن است به جمع این عزیزان اضافه شویم.

او می‌افزاید: زمانی من هم وزرشکار بودم و زندگی نرمالی داشتم اما یک اتفاق باعث شد تا به جامعه معلولان اضافه شوم. حادثه خبر نمی‌کند و مسئولان باید به این فکر کنند که شاید یکی از عزیزانشان با این مشکل مواجه شود. آیا واقعا می‌تواند با این میزان اندک مستمری و نبود هیچ‌گونه امکانات رفاهی در جامعه به زندگی خود ادامه دهد؟

مبصر ادامه می‌دهد: سال‌ها است که معلولان به وضوح از سوی دولتمردان و مسئولان این حوزه نادیده گرفته می‌شوند. به طور مثال در هفته گردشگری سوال این است که در شرایط کنونی کدام اماکن تاریخی و دیدنی ما در شهرهای مختلف برای بازدید معلولان مناسب‌سازی شده‌اند. کدام موزه‌ها امکان بازدید برای معلولان دارند. چند سال است که قرار است وسایل نقلیه عمومی به تجهیزات مورد استفاده معلولان مجهز شود. تمام این‌ها وعده‌هایی است که داده شده اما هیچ‌گاه اجرایی نشده است. نقش سازمان بهزیستی در تحقق این وعده‌ها چیست؟ به همین خاطر است که می‌گوییم معلولان نادیده گرفته شده‌اند.