طبق مصوبه اعلامی از سوی محمدعلی زلفیگل وزیر علوم،تحقیقات و فناوری و همچنین رئیس هیات امنای دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی حداقل و حداکثر سن بازنشستگی اعضای هیات علمی در رتبههای مربی آموزشیار یا پژوهشیار، مربی آموزشی یا پژوهشی، استادیار آموزشی یا پژوهشی، دانشیار آموزشی یا پژوهشی، استاد آموزشی یا پژوهشی، عضو هیات علمی نمونه کشوری با مرتبه دانشیار، عضو هیات علمی نمونه کشوری با مرتبه استاد، دانشمند یک درصد ملی و بینالمللی و استاد ممتاز آموزشی یا پژوهشی اعلام شد.
بر این اساس مربی آموزشیار یا پژوهشیار با ۳۰ سال سابقه خدمت و با سن ۶۵ سال، مربی آموزشی یا پژوهشی با ۳۰ سال سابقه خدمت و استادیار آموزشی یا پژوهشی با ۳۰ سال سابقه خدمت هر سه با سن ۶۵ سال بازنشسته خواهند شد.
دانشمندان یک درصد ملی و بینالمللی تا زمانی که نام آنها در فهرست سالیانه موسسه استنادی علوم و پایش علم و فناوری قرار دارد، تا سن ۷۵ سالگی و به صورت سالانه تمدید خواهد شد. همچنین پایان خدمت استاد ممتاز آموزشی یا پژوهشی دانشگاهها نیز تا سن ۸۰ سال اعلام شده است.
بازنشستگی معلمان
بهدنبال ابلاغ بخشنامه آموزشوپرورش که با توجیه حل بحران کمبود معلم صادر شده بود، دیوان عدالت اداری به این موضوع ورود کرد.
دیوان عدالت با هشدار به آموزش و پرورش مبنی بر مغایرت این بخشنامه با قانون برنامه هفتم توسعه مقرر کرد در جهت اجرای قانون و اصلاح فرآیند اقدام لازم صورت گیرد.
در بخشنامه آمده که در رابطه با امکان استمرار خدمت آن دسته از کارمندان و معلمان که فاقد جمع شرایط ۳۰ سال خدمت و ۶۰ سال سن دارندگان مدرک کارشناسی و ۳۵ سال خدمت و ۶۵ سال سن دارندگان مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر هستند، بازنشستگی کسانی که جمیع شرایط یاد شده را دارا نیستند در صورت نیاز به خدمات آنها ممنوع است.
آنگونه که در تازهترین گزارش مرکز پژوهشهای مجلس آمده، شرایط بازنشستگی در چند صندوق بیمهای متنوع است. احتمال بازنشستگی بیمهشدگان فقط در دو نهاد بازنشستگی یعنی سازمان تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی کشوری به ۲۸ شکل مختلف وجود دارد. دلیل این تنوع چیست؟ بخشی از تنوع به بیمهپردازی و بخشی نیز به دلیل ماهیت تعدادی از مشاغل است. آنچه بهعنوان قاعده مشترک و فراگیر تلقی میشود؛ بازنشستگی با ۳۰ سال سابقه یا ۶۰ سال سن بوده و در این بین تراکم تبصرهها و استثناهای قانونی مربوط به بازنشستگی پیش از موعد و گروههای خاص به تنوع شرایط احراز بازنشستگی دامن زده است.
شرایط بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه
مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی تحت عنوان «بررسی تبعیض در نظام بازنشستگی ایران» به شرایط بازنشستگی در صندوقهای بیمهای کشور پرداخته است. این شرایط متنوع است اما آنچه نقطه اشتراک محسوب میشود؛ بازنشستگی با ۳۰ سال سابقه یا ۶۰ سال سن است.
بر اساس جدول منتشر شده در گزارش مرکز پژوهش ها که نگاهی به شرایط متنوع بازنشستگی در صندوق بیمهای سازمان تامین اجتماعی دارد، یک زن با سن ۵۵ سال و یک مرد با سن ۶۰ سال میتوانند با ۲۰ سال سابقه بازنشسته شوند.
با این حال این سوال مطرح می شود که آیا شرط دیگری وجود دارد که بدون دارا بودن شرط سن برای زنان، بتوان با ۲۰ سال سابقه کار با بیمه تامین اجتماعی، بیمه شد؟ بر اساس گزارش اقتثادنیوز، مرکز پژوهش های مجلس در جدولی که منتشر کرده اینگونه آورده است که یک زن با ۴۲ سال سن در صورتی می تواند با ۲۰ سال سابقه کاری فقط با «درخواست ۲۰ روز حقوق» میتواند دوران بازنشستگی خود را آغاز کند.
اما، سابقه ۱۰ سال برای زن و مرد در گروههای سنی مختلف مشروط به دارا بودن شروطی است. برای مثال، یک زن ۵۵ ساله با ۱۰ سال سابقه کاری، در صورت پرداخت یکجای سنوات باقیمانده برای رساندن به ۲۰ سال یا دریافت متناسب با سنوات میتواند بازنشسته شود. همین شرط برای مردان با سن ۶۰ سال با همین مدت سابقه کاری گذاشته شده است.
حالا اگر زن ۶۰ ساله و مرد ۶۵ ساله باشند، در شرایطی که سن فرد بیش از پنج سال از سن قانونی بازنشستگی بیشتر است، به درخواست کارفرما بازنشسته خواهند شد.