طبق تبصره ۸ قانون بودجه ۱۴۰۲، سازمان هدفمندسازی یارانهها موظف به پرداخت یارانه نقدی به اقشاری است که از طرف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان یارانهبگیر شناخته شدهاند.
در حال حاضر، یارانه معیشتی به دهکهای ۱ تا ۳ مبلغ ۴۰۰ هزار تومان و به دهکهای ۴ تا ۹ مبلغ ۳۰۰ هزار تومان پرداخت میشود.
حسینی بیان کرد که یارانه فعلی نیز با تحقق صد درصدی منابع مالی همراه نبوده و به همین دلیل امکان افزایش مبلغ یارانه وجود ندارد. در نیمه اول سال ۱۴۰۳، حدود ۵۲ تا ۵۳ درصد از منابع مورد نیاز محقق شده و سازمان با ۵۰ درصد کسری منابع مواجه است.
بودجه سازمان هدفمندسازی یارانهها براساس منابعی که محقق میشود، تعیین میشود. اگر منابع مالی افزایش پیدا کند، امکان افزایش مبلغ یارانه نیز وجود خواهد داشت.
علاوه بر یارانه نقدی، سازمان باید یارانه طرح دارویار (شیرخشک، دارو و ملزومات پزشکی)، مستمری بهزیستی و کمیته امداد وهمچنین مواردی که در جدول ۱۴ قانون بودجه لحاظ شده است را باتوجه به منابعی که داریم پرداخت کند.
سازمان برنامه و بودجه مسئولیت تعیین منابع و مصارف را بر عهده دارد و این سازمان است که باید تصمیم بگیرد که چگونه منابع و مصارف را برای پرداخت یارانهها تخصیص دهد.
حسینی اشاره کرد که نظرات افراد درباره مبلغ یارانه متفاوت است و ممکن است برای یک فرد ۱۰ میلیون تومان هم کم باشد، در حالی که برای فرد دیگر ۳۰۰ هزار تومان کافی باشد. بنابراین، رضایت افراد از مبلغ یارانه به منابع دولت و شرایط اقتصادی بستگی دارد.
طبق تبصره ۸ قانون بودجه ۱۴۰۲، سازمان هدفمندسازی یارانهها موظف به پرداخت یارانه نقدی به اقشاری است که از طرف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان یارانهبگیر شناخته شدهاند.
در حال حاضر، یارانه به دهکهای ۱ تا ۳ مبلغ ۴۰۰ هزار تومان و به دهکهای ۴ تا ۹ مبلغ ۳۰۰ هزار تومان پرداخت میشود.
حسینی بیان کرد که یارانه فعلی نیز با تحقق صد درصدی منابع مالی همراه نبوده و به همین دلیل امکان افزایش مبلغ یارانه وجود ندارد. در نیمه اول سال ۱۴۰۳، حدود ۵۲ تا ۵۳ درصد از منابع مورد نیاز محقق شده و سازمان با ۵۰ درصد کسری منابع مواجه است.
بودجه سازمان هدفمندسازی یارانهها براساس منابعی که محقق میشود، تعیین میشود. اگر منابع مالی افزایش پیدا کند، امکان افزایش مبلغ یارانه نیز وجود خواهد داشت.
علاوه بر یارانه نقدی، سازمان باید یارانه طرح دارویار (شیرخشک، دارو و ملزومات پزشکی)، مستمری بهزیستی و کمیته امداد وهمچنین مواردی که در جدول ۱۴ قانون بودجه لحاظ شده است را باتوجه به منابعی که داریم پرداخت کند.
سازمان برنامه و بودجه مسئولیت تعیین منابع و مصارف را بر عهده دارد و این سازمان است که باید تصمیم بگیرد که چگونه منابع و مصارف را برای پرداخت یارانهها تخصیص دهد.
اعلام این تعداد یارانه بگیر در کشور در شرایطی انجام میشود که اساسا اعطای یارانه نقدی در کشور خواه به شکل نقدی و خواه به شکل سبد معیشت منتقدان و موافقانی دارد. طرح هدفمند سازی یارانهها در اواخر دههٔ ۱۳۸۰ به اجرا گذاشته شد و هدف آن نیز، حمایت از قشر ضعیف جامعه و کم کردن هزینهها اعلام شد. موافقان این طرح میگویند؛ هدفمندسازی یارانهها باعث ایجاد عدالت بین افراد جامعه، ولی مخالفان از مشکلاتی مثل تورم و افزایش نقدینگی به عنوان تبعات این موضوع نام میبرند.
با توجه به ارائه آمارهای جدید درباره یارانه ها، این پرسشها مطرح است که اساسا سیستم اعطای یارانه در کشور ما چه معایب و مزایایی داشته و آیا ادامه این روش به صلاح کشور خواهد بود یا خیر. علی قنبری، اقتصاددان و عضو هئیت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با فرارو به این پرسشها پاسخ داده است:
سنگ بنای پرداخت یارانه در کشور اشتباه بود / یارانه باید محدود و کوتاه مدت اعطا شودعلی قنبری به فرارو گفت: «متاسفانه بحث یارانهها در کشور، از همان ابتدا با یک شیوه نادرست، ارائه شد و سنگ بنا را به غلط گذاشتیم و به جای این که وضع مردم را بهبود ببخشد در بسیاری از موارد آسیب زا بوده است. متاسفانه یارانهها در کشور نتوانست در بهبود و ثبات زندگی مردم اثر مثبتی بگذارد. اعطای یارانهای به صورت پرداخت نقدی و به منظور افزایش درآمد خانوارهای هدف، اعمال میشود، در عمل در کشور ما نتوانسته موفقیت چشمگیری کسب کند. حقیقت این است که وقتی قیمت کالاهای مصرفی افزایش پیدا میکند، افزایش رقم یارانه ها، نمیتواند جبران افزایش قیمت کالاها و خدمات را کند و در نتیجه هزینهای که میتوانست صرف آموزش، رفاه خانوارها و جبران شرایط زندگی مردم شود، صرف یارانهها میشود. دولت باید روی توسعه اقتصادی متمرکز شود تا آثار منفی عدم توسعه اقتصادی را از بین ببرد؛ بنابراین معتقدم که اگر یارانهها قطع شود و هزینه بیشتری برای رفاه زندگی مردم صرف شود، آثار مثبت تری بر جای خواهد گذاشت.»