درمان خانگی | رنگ و بوی ادرار اگر این علائم را داشت شما بیمارید

درمان خانگی به مجموعه‌ای از روش‌ها و تکنیک‌ها اشاره دارد که در خانه و با استفاده از مواد طبیعی یا آشنا، برای بهبود و درمان بیماری‌ها و مشکلات سلامت استفاده می‌شوند. درمان خانگی عمدتاً بر پایه تجربه‌های طب سنتی و مردمی بر اساس سال‌ها یا حتی قرون از مشاهده و آزمایش‌های شخصی تکنیک‌ها و روش‌هایی را پیروی می‌کنند که در بهبود سلامتی نقش مهمی ایفا می‌کنند.درمان خانگی مناسب ترین گزینه برای درمان بیماری‌هایمان نیستند، اما می‌توانند به عنوان کمک‌کننده مفید و مؤثری به شمار روند درمانی دکتر معالج مورد استفاده قرار گیرند.یکی از مزایای درمان خانگی این است که مواد مورد استفاده آن‌ها از طبیعت گرفته می‌شوند و بیشتر آن‌ها قابل دسترسی و همچنین اقتصادی هستند. همچنین این روش‌ها بدون تجویز نسخه پزشک قابل انجام هستند و شما می‌توانید آن‌ها را در خانه خود انجام دهید. با این حال، قبل از استفاده‌ی هر گونه درمان خانگی باید مطمئن شوید که هیچ عوارض جانبی برای شما یا خانواده‌تان ندارد و با حذف نکردن فرصت های استفاده از درمان های دیگر تجویز شده توسط دکترها نیست.

از آنجایی که ادرار اساساً از آب تشکیل شده است، معمولاً بوی کمی دارد و به رنگ زرد ملایم به نظر می‌رسد. اما گاهی اوقات ادرار بدبو یا بد رنگ می‌تواند نشان‌دهنده یک بیماری زمینه‌ای باشد.

غذاها، داروها، ویتامین‌ها و شرایط پزشکی همگی می‌توانند باعث بوی بد ادرار شوند. غذایی که بیشتر با تغییر بوی ادرار همراه است مارچوبه است.

داروها، مکمل‌ها و ویتامین‌ها می‌توانند بوی ادرار را به دلیل پوشش‌های مصنوعی روی کپسول‌ها تغییر دهند.

همچنین در صورت مصرف قرص‌هایی که حاوی ویتامین B۶ هستند، احتمالاً تغییر در بوی ادرار خود را حس می‌کنید.

ادرار بدبو می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که شما یک بیماری پزشکی دارید که نیاز به توجه دارد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت مجاری ادراری

• دیابت نوع ۲

• سیستیت یا التهاب مثانه

• فیستول گوارشی- مثانه

• کم‌آبی بدن

• بیماری ادرار شربت افرا

• اختلال متابولیک

• عفونت‌های مقاربتی

• نارسایی کبد

• کتونوری

ادرار شفاف

نشانه آن است که به خوبی هیدراته شده‌اید.

ادرار زرد کم رنگ یا شفاف

به طور مناسب با آب و مایعات دیگر آبرسانی کرده‌اید.

ادرار زرد تیره

شایع است، اما نشان می‌دهد که ممکن است کمی کم‌آبی داشته باشید.

ادرار کهربایی یا عسلی

نشانه آن است که بدن شما مایعات کافی دریافت نکرده است.

ادرار نارنجی

هویج، آب هویج، ویتامین سی و برخی رنگ‌های غذایی گاهی اوقات می‌توانند ادرار را نارنجی کنند و می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل بالقوه کبدی یا همچنین کم‌آبی بدن باشد. ملین‌ها، دارو‌های شیمی‌درمانی و برخی دارو‌ها نیز می‌توانند ادرار را نارنجی کنند.

ادرار صورتی یا قرمز

ممکن است به دلیل مصرف برخی مواد غذایی مانند چغندر، ریواس و شاه توت باشد. دارو‌ها نیز می‌توانند به ادرار رنگ نارنجی متمایل به قرمز بدهند؛ و ممکن است به معنای وجود خون در ادرار باشد که می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• عفونت مجاری ادراری

• پروستات بزرگ‌شده

• تومور‌ها

• کیست

• سنگ کلیه

• مسمومیت با سرب یا جیوه

گاهی اوقات دوندگان مسافت طولانی نیز خون در ادرار را تجربه می‌کنند.

ادرار آبی یا سبز

غذا‌هایی که حاوی رنگ‌های خاصی هستند ممکن است باعث شوند ادرار آبی یا سبز شود، زیرا نمی‌توانند توسط بدن جذب شوند.

برخی دارو‌ها نیز می‌توانند باعث آن شوند. سندرم پوشک آبی که هیپرکلسمی خوش‌خیم خانوادگی نیز نامیده می‌شود، یک اختلال نادر است که می‌تواند باعث ادرار آبی رنگ شود.

این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که روده‌ها ماده مغذی تریپتوفان را به طور ناقص تجزیه کنند. ادرار سبز همچنین می‌تواند نشانه‌ای از باکتری سودوموناس باشد که باعث عفونت دستگاه ادراری می‌شود.

ادرار قهوه‌ای تیره

برخی غذا‌ها مانند لوبیا و ریواس می‌توانند ادرار را قهوه‌ای کنند. بیماری‌های کبد و کلیه و همچنین عفونت‌های دستگاه ادراری نیز می‌توانند آن را ایجاد کنند.

اگر در اثر ورزش شدید به خود آسیب رسانده‌اید، ممکن است ادرار قهوه‌ای تیره به نظر برسد. برخی از دارو‌های مالاریا، آنتی‌بیوتیک‌ها، ملین‌ها و شل‌کننده‌های عضلانی نیز می‌توانند باعث تیره شدن ادرار شوند.

ادرار سفید یا شیری

ممکن است نشان دهد که بدن دارای مقدار زیادی مواد معدنی خاص از جمله کلسیم یا فسفات است یا نشانه عفونت ادراری است.